Kadın ve Anne - Ay'mı Satürn'mü?

Ay’ın sembolünü anlamaya çalışırken hem anneye hem eşe yazılana tosluyorum: Duygu yüklü, yumuşak ve hassas, affedici, saf, etkileyici, başkalarına bağlı, nabza göre şerbet verici, değişken ve morali yüksek. Aynı zamanda hayal ve rüyalarımızın sebebi. Bir yandan da gizemli, mistik, tabu, karanlıkta kalan, tutulamayan, mantıklı açıklaması olmayan olarak görüyorum. Hem karanlık gecede karşımıza çıkıp o karanlıkta aydınlatan ve yine de her şeyi gizleyen..

Peki ya Satürn? Burada işte biraz zorlanıyorum sembolik yanını anlatmada anne olgusuna yakıştırabileceğim. Nerde o sıcaklık Satürn’de? Onda sınırlara tosluyorum, buz gibi gerçeklere, sertliğe ama aynı zamanda güvenilirliğe, sorumluluğa… Pesimist olarak değerlendirilmekte genelde Satürn.

Çağımızda ki anne resmi nasıldır?

Kim beni uyarırdı sıcak diye ütüye atladığımda, ikaz ederdi tatlıdan karnım ağrıyacağı zaman, yağmurda ceketsiz çıkmaya kalktığımda evden çıkmamı yasaklayan yine kimdi? Her isteğimin yerine gelmeyeceğini kim tembihlerdi? Kim beni hayallerimden uzaklaştırıp okula yollardı?

Anne “Ay” mıydı yoksa “Satürn” anne mi?

Gerçek anne çocuğuna sadece masallar okumaz, her isteğini yerine getirmez. Gerçek anne sınırları koyar, disiplin verir ve böylelikle sorumluluk alıp güvenilir olur yanımızda. Satürn’ün annelere verdiği bu görevde çok önemlidir gelişimimizde.

Çocuk anne tarafından doğrulur, beslenir, yıkanır, giyindirilir vs. Normal şartlarda yine anne tarafından madde dünyasına hazırlanır çocuk. Kendini tanıma, disiplin bunlar hep Satürn’ün görevlerinden anneden çocuğa aktarılan.

Gerçekte bir ay anne beklerken Satürn anne bulursanız şaşırmayın.

Margrit Schwaninger tercüme KuKi